راه اندازی موتور سنکرون
برای راه اندازی ایمن موتور سنکرون سه روش اساسی زیر می تواند به کار رود :
1)کاهش سرعت میدان مغناطیسی(توسط کاهش فرکانس الکتریکی)
2)استفاده از یک گراننده اولیه
3)استفاده از سیم پیچ های میرایی (قفس لبلان)
1)راه اندازی موتور با کاهش فرکانس الکتریکی :
چناچه سرعت چرخش میدان مغناطیسی استاتور به اندازه کافی کم باشد رتور مشکلی از نظر شتاب گرفتن و قفل شدن با میدان مغناطیسی استاتور نخواهد داشت.سرعت میدان مغناطیسی استاتور را میتوان با افزایش تدرجی Fs تا مقدار نامی به سرعت کار عادی رساند .
نکته:وقتی موتور سنکرون در سرعتی کم تر از سرعت نامی کار می کند ولتاژ داخلی آن (Eph=k.Φm.ωs )کم تر از مقدار معمول شده لذا جریان استاتور بالا می رود پس باید در هنگام راه اندازی به روش فوق دقت شود که همزمان با کاهش فرکانس ولتاژ نیز کاهش یابد تا به موتور آسیبی نرسد.
2)راه اندازی موتور به وسیله گرداننده اولیه خارجی:
در این روش توسط یک موتور راه انداز خارجی سرعت رتور را به سرعت سنکرون رسانده و سپس ماشین سنکرون را مانند یک مولد با سیستم قدرتش موازی کرده موتور راه انداز را از محور ماشین جدا می کنیم وقتی موتور راه انداز جداشود سرعت محور ماشین کم می شود میدان مغناطیسی رتور (Br) از میدان برآیند فاصله هوایی(Bnet) عقب می افتد و ماشین سنکرون مانند موتور عمل می کند وقتی عمل راه اندازی تمام شد می توان مانند تمامی موتور ها بار دلخواه را به شفت موتور وصل نموده .
نکته:موتور راه انداز خارجی تنها باید بر لختی موتور بی بار غلبه کند لذا قدرت آن بسیار کم تر از موتور اصلی می باشد.
نکته:بیشتر موتور های سنکرون بزرگ دارای سیستم تحریک بدون جاروبک (شامل تحریک راهنما) می باشد که روی محور آن ها سوار استو معمولا می توان از این ماشین های تحریک به عنوان موتور راه انداز استفاده نمود.
3)راه اندازی موتور با استفاده از سیم پیچ های میرایی(قفس لبلان):
سیم پیچ های میرایی میله های خاصی هستند که در شیارهایی در رخ قطب های موتور سنکرون کار گذاشته می شوند و آن ها را توسط حلقه هایی در هر دو آن ها اتصال کوتاه می کنند.
چناچه در ابتدای راه اندازی منبع تحریک قطع باشد میدان دوار استاتور در سیم پیچ های میرایی یک ولتاژ القا می کنند و رتور مانند رتور یک موتور آسنکرون دور گرفته و راه اندازی می شوند به طور خلاصه چناچه موتور سنکرونی سیم پیچ میرایی داشته باشد می توان آن را به صورت زیر راه اندازی نمود:
1-سیم پیچ میدان تحریک را از منبع تغذیه قطع نمود و آن را اتصال کوتاه می کنیم
2-ولتاژ سه فاز به استاتور اعمال می کنیم.و می گذاریم رتور مانند یک موتور القایی با سرعتی نزدیک به سرعت سنکرون شتاب بگیرد(پس باید موتور بی بار باشد تا سرعتش نزدیک Ns یا ωs گردد) .
3-مدار میدان DC را به منبع تغذیه وصل می نماییم لذا موتور با سرعت سنکرون به کار خود ادامه می دهد پس حالا می توان بار دلخواه را نیز روی رتور قرار داد .
نکته:علت اتصال کوتاه نمودن تحریک جلوگیری از ایجاد ولتاژ القایی بالا در دو سر جاروبک ها می باشد.
نکته:در بعضی از کتب به سیم پیچی های میرایی قفس لبلان و یا دمپر نیز می گویند.
نکته:وقتی موتور در سرعت نامی کار میکند ولتاژ و جریان القایی در قفس لبلان صفر می باشد.
منبع :http://www.g-m-u.ir
موازی کردن ژنراتورها
موازی کردن ژنراتور های سنکرون با شبکه و با یکدیگر:
ژنراتور ها به دو روش می توانند مورد استفاده قرار گیرند روش اول این است که ژنراتور به طور مستقل به بار متصل شود و آن را تغذیه نمایید و به طور مستقل از شبکه کار نمایید که این روش برای مکان های کوچک و غالبا به عنوان برق اضطرار مورد استفاده قرار می گیرد.
روش دوم در مواردی استفاده میشود که نیاز به توان بالا باشد حال می تواند موازی کردن چند ژنراتور برای تولید برق مستقل از شبکه باشد و یا موازی کردن ژنراتور با شبکه برای تزریق توان به آن باشد.
که این موازی کردن محاسنی دارد که عبارتند از :
1-در صورتی که یکی از ژنراتور ها خراب شود و یا نیاز به سرویس داشته باشد تنها ژنراتور مورد نظر خارج می شود و دیگر ژنراتور ها می توانند شبکه را تغذیه کنند.
2-با موازی کردن ژنراتورها می توانیم توان بیشتری تولید نماییم
3-قابلیت اطمینان بالا می رود چون خرابی یکی از ژنراتور ها باعث قطع تمام توان تولیدی نمی شود.
حال می خواهیم بررسی کنیم و مراحل و شرایط موازی کردن یک ژنراتور را دنبال کنیم.در زیر شرایط موازی کردن ژنراتور را باشبکه توضیح می دهیم که می توانیم این موارد را به موازی کردن چند ژنراتور مستقل هم تعمیم دهیم .
1) مقدار rms ولتاژ های خط کولد و شبکه باید برابر باشند
2) فرکانس های مولد جدید باید کمی بیشتر از فرکانس شبکه باشد.
3) توالی فازها یکسان باشد.
4) فازهای همنام با هم همفاز باشند.
برای شروع کار سه فاز مولد را به یک طرف کلید مورد نظر جهت پارالل وصل میکنیم و سه فاز شبکه یا ژنراتور دوم را به طرف دیگر آن ,توجه شود قبل از اتصال کلید حتما قطع باشد. برای شروع کار ابتدا ژنراتور را راه اندازی می کنیم سپس با افزایش تدریجی جریان تحریک ولتاژ خروجی مولد و افزایش دور مولد جدید فرکانس آن را با شبکه برابر می کنیم.
برای این منظور در دو طرف مدار ولتمتر و فرکانس متر قرار می دهیم و ولتاژ و فرکانس مولد و شبکه را با هم برابر می کنیم.
سپس برای تنظیم توالی فاز صحیح از دستگاهی به نام rst سنج استفاده می نماییم تا توالی فاز مولد را با شبکه یکی کنیم.
در زیر می توانید تصویر یک توالی سنج یا rst سنج را مشاهده نمایید.
نکته:»در صورتی ولتاژ های نظیر هم شبکه و مولد هم فاز نباشند و ما کلید پارالل را وصل کنیم شبکه ماشین را وادار به سنکرون شدن می کند اما این عمل همراه با یک شوک جریانی شدید انجام می شود که اصطلاحا به آن جریان راکتیو سنکرون می گویند.
برای بررسی هم فاز بودن می توانیم از دو روش استفاده کنیم:
1-لامپ های فاز نما:در این روش لامپ ها بین فاز های هم نام شبکه و مولد قرار میگیرند زمانی که هر سه لامپ خاموش باشند اختلاف فاز شبکه و مولد صفر است که اصطلاحا به این روش ,روش لامپ خاموش می گویند.اما اگر لامپ ها بین فاز ها مخالف شبکه و مولد قرار گیرند در صورتی هم فازی صحیح است که لامپ ها روشن باشند که اصطلاحا به این روش لامپ روشن می گویند.
نکته:در روش لامپی اگر لامپ ها به نوبت پر نور و کم نور شوند ترتیب فاز ها مخالف هم بوده و باید جای دو فاز را با هم عوض کرد اما اگر لامپ ها با هم روشن و خاموش شوند توالی فاز حتما یکسان است.
استفاده از سنکروسکوپ:سنکروسکوپ یک ولتمر خاص است که ساختمانی شبیه به یک موتور تکفاز دارد به طوری که استاتور آن به یک فاز شبکه و رتور آن به یک فاز مولد وصل می شود هر وقت شبکه و مولد هم فاز باشند میدان دوار تولیدی در سنکروسکوپ صفر است و سنکروسکوپ می ایستد چناچه مولد تند تر از سیستم در حال کار باشد زاویه فاز آن جلو می رود و عقربه در جهت ساعتگرد می چرخد و اگر مولد کند تر باشد در جهت پادساعتگرد می چرخد.
نکته :سنکروسکوپ نمی تواند توالی فاز را چک کند زیرا فقط به یک فاز وصل است.
نکته:حالت مطلوب در موازی کردن قرار گرفتن عقربه سنکروسکوپ نزدیک صفر و در سمت تند است.
پس از بررسی و تنظیم شرایط بالا می توانیم کلید را وصل کنیم تا ژنراتور با شبکه موازی شود و به توان کمکی به شبکه تزریق کند.
تعاریف:
هادی :
به طور کلی به موادی که دارای رسانایی بالایی هستند و می توانند برق را با تلفات کم منتقل کنند هادی گفته می شود که در بین مواد مختلف طلا ,مس,نقره جزوه بهترین هادی ها هستند.
عایق:
موادی که دارای رسانایی صفر هستند و یا به عبارتی دیگر برق را از خود عبور نمی دهند عایق گفته می شود.همانند انواع پلاستیک ,شیشه,چوب…
سیم:
سیم ها وسایلی هستند که در آن از یک هادی به منظور انتقال برق و از یک عایق به منظور جلوگیری نشت برق به اطراف و محافظت استفاده می شود.
تقسیم بندی سیم ها:
1-سیم مفتولی یا سیم تک لا:این نوع سیم که به سیم خشک نیز معروف است دارای یک رشته هادی می باشد و به دلیل این که قابلیت فرم دهی دارد عموما در تابلو برق ها استفاده می شود.ولتاژ نامی این نوع سیم 750/450 ولت است و برای جریان های مختلف ، با سطح مقطع عای 1.5 تا 240 میلی متر مربع ساخته میشود.
2-سیم افشان: سیم های افشان به دلیل این که از تعداد زیادی سیم مسی نازک به هم تابیده تشکیل شده اند نرم بوده و دارای قابلیت انعطاف بالا می باشند به همین دلیل از آن ها در سیم کشی ساختمان استفاده می شود.ولتاژ نامی این سیم های افشان 500/300 ولت است.و با توجه به جریان عبوری در سطح مقطع های مختلف موجود می باشند.
3-سیم نیمه افشان:این سیم های چیزی بین سیم های مفتولی و افشان می باشند یعنی تعداد رشته های این نوع سیم به مراتب از سیم های افشان کم تر بود و در نتیجه انعطاف آن نیز از سیم های افشان کمتر می باشد.ولتاژ نامی این سیم 750/450ولت است و زمینه های کاربرد روی آن مشابه سیم های مفتولی است.
نام گذاری سیم ها:
برای نام گذاری سیم ها ها و کابل ها به مولفه هایی همچون نوع عایق ,جنس هادی,شکل هادی و … حروفی را نسبت داده اند که از کنار هم قرار گرفتن این حروف دقیقا می توان به نوع سیم و کابل و مورد مصرف آن پی برد.
این حروف عباتند از:
N:نشان دهنده سیم مسی نرم شده یا به عبارتی سیمی که طبق استاندارد VDE آلمان ساخته شده است.
Y : عایق P.V.C دور هر رشته است.
S و Z :علامت سیم های مخصوص
F: علامت سیم های نرم
A :برای سیم کشی داخل لوله ها
M به مفهوم سیم های مقاوم در مقابل رطوبت است.
در زیر چند نمونه از سیم های پر کاربرد آورده شده است.
موارد مصرف حروف مشخصه
سیم تک لا با روکش پلاستیک برای سیم کشی ساختمان NYA
سیم افشان با روکش پلاستیک برای سیم کشی ساختمان NYAF
سیم مخصوص با روکش پلاستیک برای سیم کشی ساختمان NSYA
سیم مقاوم در مقابل رطوبت NYM
سیم با روکش پلاستیک مخصوص برای روشنایی و لوازم خانگی NYZ
سیم برای مصرف لوستر و چراغ ها NYFA
سیم دو رشته ای برای مصرف روشنایی(دولا) NYFAZ
سیم مکالمه و خبری Y
سیم کواکسیال T
سیم کواکسیال:
سیم های کواکسیال به عنوان آنتن و یا رابط دستگاه های صوتی و تصویری استفاده می شوند.در این سیم ها از دو نوع هادی استفاده شده است که یک هادی در مرکز سیم از نوع مفتولی بود و سیم اصلی می باشد. و سیم دوم به صورت بافته شده در دور سیم است به منظور جلوگیری از پارازیت می باشد.و همانطور که در تصویر مشاهده می نمایید سیم اصلی توسط یک لایه PVC از سیم خارجی عایق شده و در نهایت یک عایق دوم کل مجموعه را محافظت میکند.
کابل:
در صورتی که چند سیم در کنار یکدیگر به کمک یک غلاف و یا لایه عایقی دوم قرار گیرند تشکیل یک کابل را می دهند.
تقسم بندی کابل ها از نظر شکل هادی:
کابل های از نظر شکل هادی(شکل سطح مقطع) به دو دسته تقسیم می شوند که هر دسته با حروف خاصی نمایش داده می شود.که هادی های گرد را با حرف (r) و هادی های مثلثی (سکتور) را با حرف (S) نمایش می دهند.
تقسم بندی کابل ها از نظر تعداد رشته:
کابل ها از نظر تعداد رشته در نوع تک رشته(مفتولی ) و افشان یا چند رشته وجود دارند که کابل های چند رشته را با (m) و با حرف (e) نمایش می دهند.
تقسم بندی کابل ها از نظر کاربرد :
کابل ها از نظر کاربرد به دو دسته ی کابل های مسلح که برای تحمل ضربه ها، فشار ، نفوذ رطوبت و سایر عوامل دارای محافظ اند و دیگر کابل های غیر مسلح که فاقد محافظ اند تقسیم میکنند.
عايق كابل :متناسب با نوع مصرف عايق كابل از مواد مختلف ساخته مي شود.اين مواد عبارتند از:
1- كاغذ هاي آغشته به روغن هاي مخصوص
2- مواد لاستيكي
3- PVC
حروف مورد استفاده برای نام گذاری کابل ها:
رنگ بندی سیم های کابل:
در کابل ها به دلیل اینکه چندین سیم در کنار یکدیگر قرار می گیرند این امکان وجود دارد که سیم ها با یکدیگر اشتباه گرفته شود به همین دلیل عایق سیم ها را در رنگ های متفاوت تولید می کنند .که این رنگ بندی نیز خود از استانداردی که در این زمینه وجود دارد تبعیت می کند که در زیر آورد شده است.
تعداد سیم های کابل رنگ سیم های کابل بدون سیم محافظ (ارت) رنگ سیم های کابل با سیم محافظ (ارت)
1 سیمه سیاه –
2 سیمه سیاه-آبی –
3 سیمه سیاه-آبی-قهوه ای سبز و زرد-آبی-قهوه ای
4 سیمه سیاه-آبی-قهوه ای-سیاه سبز و زرد-آبی-قهوه ای-سیاه
5 سیمه سیاه-بی-قهوه ای-سیاه-سیاه سبز و زرد-آبی-قهوه ای-سیاه-سیاه
6 سیمه و بالاتر تمام سیم ها سیاه و روی همه ی آن ها شماره زده میشود سبز و زرد-بقیه سیم ها سیاه و روی همه ی آن ها شماره زده میشود
این پست ها برای برق رسانی به مشترکین و مصارف عمومی در روستاها و یا برای مصارف کشاورزی از قبیل چاه های آب، دامداری ها، مرغداری ها و ... احداث می گردند.
پست های هوایی هر کدام شامل یک دستگاه ترانسفورماتور توزیع می باشند که قدرت نامی آنها برحسب نیاز می تواند از 50 تا 500 کیلو ولت آمپر تغییر کند. برای ظرفیت های بالاتر نیاز به احداث پست زمینی است. ترانسفورماتورهای پست های هوایی معمولا از نوع روغنی با منبع انبساط و بدون رادیاتورهای جداشونده از بدنه هستند و خنک شدن آنها به صورت طبیعی (ONAN) صورت می گیرد.ترانسفورماتور هوایی در ارتفاع بین 5 تا 35/6 متری از زمین روی سکوی ترانسفورماتور نصب می شوند.
توزیع برق فشار ضعیف شبکه مشترکین پست هوایی همچنین تامین روشنایی معابر توسط تابلوهای فشار ضعیف انجام می گیرد. این تابلوها روی سکوهای آجری یا فلزی حدود 65 ساتتیمتری از سطح زمین نصب می شوند. و معمولا به رنگ زرد هستند.
در هر پست هوایی برای جلوگیری از آسیب رسدن بهترانسفورماتوردر اثر اضافه ولتاژهای گذرا از برقگیر در هر فاز استفاده می شود. هم چنین برای قطع جریان های اتصال کوتاه قبل ازترانسفورماتوراز کات اوت (cut out) فیوز مناسب استفاده می شود. این فیوز شامل یک عنصر ذوب شونده است که در داخل لینک فیوز قرار دارد و به صورت اتوماتیک در مواقع خطا منجر به جدا شدنترانسفورماتوراز خط می گردد. لینک های فیوز به سه گروه تند(K)، کند(T) و تندکند(TK) تقسیم می شوند و پس از هر بار عملکرد فیوز بایستی تعویض گردند. شکل زیر نمونهای از یک کات اوت فیوز و فیوز لینک آنرا نشان می دهد.
پست های هوایی از لحاظ موقیت نصب به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) پست هوایی در انتهای خط هوایی.
ب) پست هوایی در وسط خط هوایی.
تفاوت عمده بین دو نوع پست در نحوه و محل نصب برقگیرهاست. در صفحات بعد طرحواره ای از انواع پست های هوایی و تجهیزات به کار رفته در آنها رسم شده است.
در یک پست هوایی دو عدد چاه زمیناستفاده می شود یکی جهت اتصال زمین حفاظتی که برقگیرها و بدنه ترانسفورماتور و قسمتهایفلزی تابلو به آن وصل می شوند و دیگری زمین الکترکی که جهت اتصال نقطه صفر ثانویه ترانسفورماتور و انشعاب سیمنول (ثانویه ترانسفورماتورهای توزیع یا زیگزاگ است یا ستاره) استفاده می شود که اولی در کنارپست و دومی در کنار اولین تیر شبکه فشار ضعیف کنده می شود. مقاومت چاهحفاظتی بایستی کمتر از2 اهم و چاه الکتریکی بایستی کمتر از 5 اهم باشد. همچنین در فواصل شبکه فشار ضعیف یک کابل از بالاترین سیم شبکه پنج سیمه که (همان سیمنول) است به زمین متصل می شود و به این خاطر است که مقاومت سیم نول از 5 اهمبالاتر نرود.
در این سیستم ، هوا به طور طبیعی با سطح خارجی رادیاتورهای در تماس است و رادیاتورها به طور طبیعی با هوا خنک می شوند . همچنین گردش روغن در ترانسفورماتور نیز به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ یعنی روغن گرم بالا می رود و روغن سرد ، جای آن را می گیرد .این نوع سیستم خنک کنندگی مختص ترانسفورماتورهای با قدرت کم است ؛ زیرا با افزایش قدرت ترانسفورماتور ، حرارت سیم پیچ ها زیاد می شود و روغن باید با سرعت بیشتری در تماس با هوای بیرون قرار گیرد و عمل خنک کنندگی با سرعت بیشتری انجام شود . از این نوع سیستم برای ترانسفورماتورهای قدرت تا MVA 30 مورد استفاده قرار می گیرد .
سیستم ONAF (روغن طبیعی – هوا اجباری) :
در این سیتم ، گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ ولی فن های نصب شده روی بدنه رادیاتورها ، سرعت تماس هوای خارج با بدنه رادیاتور را افزایش می دهد . لذا روغن سریعتر خنک می شود و طبعاً می توان توان ترانسفورماتور را بالا برد . دمیدن هوا توسط فن ها می تواند به طور مداوم یا با فاصله تناوبی انجام شود ؛ بدین صورت که عملکرد فن می تواند تابعی از درجه حرارت روغن
داخل ترانسفورماتور باشد و هنگامی که دمای روغن از حد معینی افزایش یافت ، فن ها به طور خودکار وارد مدار می شوند . البته هنگامی که درجه حرارت محیط خیلی بالا باشد ، ترانسفورماتور می تواند بدون سیستم فن و با خنک شدن طبیعی ، تقریباً تا دو سوم توان نامی خود کار کند و در صورتی که بخواهیم با توان نامی کار کند ، باید فن ها شروع به کار کنند . این نوع سیستم خنک کنندگی به طور وسیعی در ترانسفورماتورهای قدرت با توان بین 30 تا 60 مگا ولت آمپر مورد استفاده قرار می گیرد.
سیستمONAN (روغن طبیعی – هوا طبیعی) :
در این سیستم ، هوا به طور طبیعی با سطح خارجی رادیاتورهای در تماس است و رادیاتورها به طور طبیعی با هوا خنک می شوند . همچنین گردش روغن در ترانسفورماتور نیز به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ یعنی روغن گرم بالا می رود و روغن سرد ، جای آن را می گیرد .این نوع سیستم خنک کنندگی مختص ترانسفورماتورهای با قدرت کم است ؛ زیرا با افزایش قدرت ترانسفورماتور ، حرارت سیم پیچ ها زیاد می شود و روغن باید با سرعت بیشتری در تماس با هوای بیرون قرار گیرد و عمل خنک کنندگی با سرعت بیشتری انجام شود . از این نوع سیستم برای ترانسفورماتورهای قدرت تا MVA 30 مورد استفاده قرار می گیرد .
سیستم ONAF (روغن طبیعی – هوا اجباری) :
در این سیتم ، گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به طور طبیعی صورت می گیرد ؛ ولی فن های نصب شده روی بدنه رادیاتورها ، سرعت تماس هوای خارج با بدنه رادیاتور را افزایش می دهد . لذا روغن سریعتر خنک می شود و طبعاً می توان توان ترانسفورماتور را بالا برد .این متن برگرفته از سایت مهندسی برق قدرت و شبکه های انتقال و توزیع مهندس هادی حداد خوزانی می باشد
دمیدن هوا توسط فن ها می تواند به طور مداوم یا با فاصله تناوبی انجام شود ؛ بدین صورت که عملکرد فن می تواند تابعی از درجه حرارت روغن داخل ترانسفورماتور باشد و هنگامی که دمای روغن از حد معینی افزایش یافت ، فن ها به طور خودکار وارد مدار می شوند . البته هنگامی که درجه حرارت محیط خیلی بالا باشد ، ترانسفورماتور می تواند بدون سیستم فن و با خنک شدن طبیعی ، تقریباً تا دو سوم توان نامی خود کار کند و در صورتی که بخواهیم با توان نامی کار کند ، باید فن ها شروع به کار کنند .
این نوع سیستم خنک کنندگی به طور وسیعی در ترانسفورماتورهای قدرت با توان بین 30 تا 60 مگا ولت آمپر مورد استفاده قرار می گیرد .
سیستم OFAF (روغن اجباری – هوا اجباری) :
در این سیستم ، گردش روغن در داخل ترانسفورماتور به کمک فن ، سرعت داده می شود تا انتقال حرارت با سرعت بیشتری انجام گیرد . فن های هوا نیز بدنه رادیاتورها را در تماس بیشتری با هوا قرار می دهند تا روغن را سریعتر خنک کنند . در این سیستم با توجه به سرعت بسیار بالای خنک کنندگی سیم پیچ ها ، می توان قدرت نامی ترانسفورماتور را به مقدار قابل توجهی افزایش داد . لازم به ذکر است که عموماً از این نوع سیستم خنک کنندگی در ترانسفورماتورهای با توان بیش از MVA 60 استفاده می شود .
سیستم OFWF (روغن اجباری – آب اجباری) :
در این سیستم ، ابتدا روغن توسط پمپ از بالای ترانسفورماتور وارد رادیاتور می شود تا پس از عبور از آن ، از پایین رادیاتور وارد ترانسفورماتور گردد . در رادیاتور ، آب خنک کنندگی هم در توسط پمپ در خلاف مسیر روغن در رادیاتور عبور می کند که باعث کاهش دمای روغن می شود . از این نوع سیستم در ترانسفورماتورهای با توان بیش از MVA 60 مورد استفاده قرار می گیرد .
سیستم ODWF (روغن اجباری در سیم پیچ و هسته – آب اجباری) :
در ترانسفورماتورهای با قدرت های بسیار بالا ، به منظور کاهش هرچه بیشتر دمای سیم پیچ ها و هسته باید روغن را توسط پمپ ها ، با فشار و جهت مناسب از قسمت تحتانی تانک ترانسفورماتور به داخل سیم پیچ ها و هسته هدایت نمود . همچنین مشابه روش قبل ، با استفاده از رادیاتور و چرخش روغن در داخل آن و به واسطه تماس غیر مستقیم با آب خنک کنندگی ، دمای روغن به مقدار مورد نظر کاهش می یابد .روش های خنک کردن ترانس